استخراج بیت کوین

هنگامی که در مورد استخراج بیت کوین می‌شنوید، در ذهنتان سکه‌هایی را مجسم خواهید کرد که از زمین حفر می‌شوند. اما بیت کوین یک شئ فیزیکی نیست، پس چرا از واژه‌ی استخراج استفاده می‌کنیم؟

استخراج بیت کوین مشابه استخراج طلا است. در طراحی پروتکل بیت کوین، تمامی بیت کوین‌ها وجود دارد همانطور که هنوز در زیر زمین معادن طلایی وجود دارد که حفر نشده و طلای آن استخراج نشده است.

براساس پروتکل بیت کوین، حداکثر 21 میلیون بیت کوین وجود دارد. کاری که ماینرها انجام می‌دهند استخراج آن‌ها به مرور زمان است. هنگامی که ماینرها استخراج تمام بیت‌کوین‌ها را به پایان رساندند، دیگر بیت کوین جدیدی تولید نخواهد شد. مگر اینکه پروتکل بیت کوین تغییر کند تا امکان عرضه بیشتر را فراهم کند. ماینرها کارمزد تراکنش‌ها را در ازای تأیید تراکنش‌ها و قراردادن آن‌ها در بلاکچین دریافت می‌کنند.

برای درک نحوه استخراج بیت کوین، بیایید کمی به عقب برگردیم و درباره‌ی نودها (گره) صحبت کنیم. نود یک کامپیوتر قدرتمند است که نرم افزار بیت کوین را اجرا می‌کند و تراکنش‌ها و بلاک‌ها را تأیید می‌کند. از آنجا که بیت کوین یک شبکه‌ی غیرمتمرکز است، همه‌ی نودها مسئول تأیید تراکنش‌های در حال انجام هستند.

هر کسی می‌تواند تنها با دانلود نرم‌افزار رایگان بیت کوین یک نود را اجرا کند. تنها اشکال این است که این کار انرژی و فضای ذخیره‌سازی زیادی در حدود صدها گیگابایت مصرف می‌کند. نودها تراکنش‌های بیت کوین را در سراسر شبکه منتشر می‌کنند. یک نود اطلاعات را به چندین نودی که می‌شناسد ارسال می‌کند، و آن نودها نیز اطلاعات را به نودهای دیگری که می‌شناسند می‌فرستند و این کار به همین ترتیب ادامه می‌یابد. به این ترتیب، تراکنش به سرعت در کل شبکه منتشر می‌شود.

بعضی از نودها، نودهای استخراج کننده هستند که معمولاً از آنها به عنوان ماینر یاد می‌شود. این نودها تراکنش‌های تأیید شده را به بلاک تبدیل می‌کنند و آن‌ها را به بلاکچین اضافه می‌کنند. ماینرها چطور این کار را انجام می‌دهند؟ با حل یک معمای ریاضی پیچیده که بخشی از برنامه بیت کوین است و شامل جواب در بلاک می‌باشد.

 معمایی که نیاز به حل دارد یافتن عددی است که اگر با داده‌های موجود در بلاک ترکیب شود و از یک تابع هش که داده‌های ورودی با هر اندازه‌ای را به خروجی با طول ثابت تبدیل می‌کند، عبور کند نتیجه‌ای در یک دامنه‌ی معین ایجاد می‌کند. این عدد نانس (nonce) نامیده می‌شود که مخفف (number used once) است. در بلاکچین، نانس یک عدد صحیح بین 0 و 4،294،967،296 است.

این عدد چگونه پیدا می‌شود؟ با حدس زدن تصادفی. تابع هش پیش بینی خروجی را غیرممکن می‌کند. بنابراین، ماینرها عدد را حدس می‌زنند و تابع هش بر روی ترکیبی از این عدد و داده‌های موجود در بلاک اعمال می‌شود. هش حاصل با تعداد مشخصی صفر شروع می‌شود. هیچ راهی برای دانستن اینکه کدام اعداد درست هستند وجود ندارد، زیرا دو عدد صحیح پشت سر هم نتایج بسیار متفاوتی را ارائه می‌دهند. علاوه بر این‌، ممکن است چندین نانس وجود داشته باشد که به نتیجه مدنظر منجر شود یا ممکن است نانسی پیدا نشود. در این حالت، ماینرها به تلاش خود ادامه می‌دهند اما در بلاکی با پیکربندی متفاوت.

سختی استخراج (تعداد صفر مورد نیاز در ابتدای رشته هش) به طور مکرر تنظیم می‌شود، بنابراین پردازش یک بلاک به طور متوسط ​​حدود 10 دقیقه طول می‌کشد.

چرا 10 دقیقه؟ این مدت، زمانی است که توسعه دهندگان بیت کوین فکر می‌کنند برای رسیدن به یک جریان پایدار و کاهشی برای استخراج بیت‌کوین‌های جدید تا رسیدن به حداکثر 21 میلیون بیت کوین ضروری است. (در سال 2140)

اولین ماینری که هش را در محدوده مورد نظر به دست می‌آورد، پیروزی خود را به بقیه شبکه اعلام می‌کند. همه‌ی ماینرهای دیگر بلافاصله کار در آن بلاک را متوقف کرده و شروع به تلاش برای حل معمای بلاک بعدی می‌کند. به عنوان پاداش، ماینر تعداد کمی بیت کوین جدید دریافت می‌کند.

در زمان نوشتن این مقاله، میزان پاداش 25/6 بیت کوین در هر بلاک است که ارزش آن در ژوئن 2020 حدود 56000 دلار است.

با این حال، حل این معما به سادگی که به نظر می‌رسد، نیست. نودهای ماینر زیادی برای دریافت این پاداش رقابت می‌کنند. هرچه قدرت محاسبات و پردازش بیشتری داشته باشید، خوش شانس ترید.

همچنین، هزینه‌های یک نود ماینینگ بودن قابل توجه است، که علت آن نه تنها به خاطر نیاز به نرم افزار قدرتمند بلکه به دلیل مصرف زیاد برق توسط این پردازنده‌هاست.

تعداد بیت کوین‌هایی که به عنوان پاداش برای حل معما اعطا می‌شوند کاهش می‌یابد. این پاداش اکنون 25/6 بیت کوین است، اما تقریباً هر چهار سال نصف می‌شود (انتظار می رود مورد بعدی در سال 2024 اتفاق بیفتد). ارزش بیت کوین نسبت به هزینه برق و سخت افزار می‌تواند طی چند سال آینده افزایش یابد تا بخشی از این هزینه‌ها جبران شود، اما این مورد نیز قطعی نیست.

 

نحوه خرید بیت کوین

بیت کوین را می‌توان از صرافی‌ها یا مستقیماً از طریق افراد دیگر خریداری کرد.

شما می‌توانید بیت کوین را به روش‌های مختلفی خریداری کنید از پول نقد،کارت‌های اعتباری و کارت بانکی گرفته تا انتقال وجه یا حتی با استفاده از سایر ارزهای رمزنگاری شده. بسته به اینکه از چه کسانی خریداری می‌کنید و در کجا زندگی می‌کنید.

اولین قدم راه اندازی کیف پول برای ذخیره بیت کوین است. چه بخواهید بیت کوین را به صورت آنلاین یا با پول نقد بخرید، به آن نیاز خواهید داشت. کیف پول شما می‌تواند یک کیف پول آنلاین (کیف پول داخلی یک صرافی یا کیف پول مستقل) یک کیف پول دسکتاپ، کیف پول موبایل یا کیف پول‌های آفلاین (مانند کیف پول سخت افزاری یا  کیف پول کاغذی) باشد.

مهم‌ترین قسمت هر کیف پول نگه‌داری کلیدها و یا رمزهای عبور به صورت کاملاً امن است. اگر کیف پول خود را از دست بدهید، دیگر به بیت کوین ذخیره شده در آن دسترسی نخواهید داشت. علاوه بر این، هرگز بیش از توان مالی خود سرمایه گذاری نکنید زیرا ارزهای رمزنگاری شده بی‌ثبات هستند و قیمت آن‌ها نیز می‌تواند کاهش یابد.

اگر می‌خواهید بیت کوین را به صورت آنلاین بخرید، می‌توانید در صرافی‌های ارز دیجیتال یک حساب باز کنید که از طرف شما بیت کوین را خریداری کند یا بفروشد. در حال حاضر صدها صرافی با میزان نقدینگی و امنیت متفاوت در حال فعالیت بوده و موارد جدید نیز همچنان ظهور می‌کنند در حالی که برخی صرافی‌ها نیز به دلیل هک شدن بسته می‌شوند. بهتر است قبل از انتخاب صرافی درباره‌ی آن تحقیق کنید ممکن است شما به اندازه کافی خوش شانس باشید که چندین صرافی معتبر برای انتخاب داشته باشید، یا ممکن است بر اساس منطقه جغرافیایی شما تعداد کمی صرافی وجود داشته باشد.

برای مبادلات با حجم بالا صرافی هایی شامل Coinbase،Bitfinex ،Bitstamp  و Poloniex مناسب هستند و برای مبالغ کم، اکثر صرافی‌های معتبر به خوبی کار می‌کنند.

با تصویب مقررات مربوط به احراز هویت مشتری (KYC) و مبارزه با پولشویی (AML) ، بسیاری از صرافی‌ها اکنون برای ایجاد حساب نیاز به احراز هویت دارند که معمولاً شامل یک عکس از کارت شناسایی،کارت بانکی و برگه دست نوشته است.

اکثر صرافی‌ها پرداخت از طریق نقل و انتقالات بانکی یا کارت‌های اعتباری را می‌پذیرند و برخی تمایل دارند با نقل و انتقالات پی پال کار کنند. آن‌ها معمولاً برای هر معامله کارمزدی را دریافت می‌کنند که شامل هزینه استفاده از شبکه بیت کوین است.

انجام یک تراکنش بیت کوین از چند دقیقه تا چند روز طول می‌کشد، که بستگی به میزان ترافیک در شبکه و همچنین کارمزد تراکنش دارد.

هنگامی که صرافی وجه را دریافت کرد، مقدار متناظر بیت کوین را از طرف شما خریداری می‌کند و آن‌ها را به کیف پول صرافی واریز می‌کند. سپس شما باید ارز دیجیتال را به کیف پول خود منتقل کنید.

اگر ترجیح می‌دهید بیت کوین را با پول نقد خریداری کنید، پلتفرم‌هایی مانند LocalBitcoins به یافتن افرادی در نزدیکی شما که مایل به مبادله بیت کوین با پول نقد هستند کمک می‌کند. همچنین LibertyX  که شبکه گسترده خرده فروشی بیت کوین توسط خودپردازها در ایالات متحده آمریکا است لیست های خرده فروشی بیت کوین در سراسر ایالات متحده را لیست می‌کند که در آن می‌توانید پول نقد را با بیت کوین عوض کنید. WallofCoins ،Paxful  وBitQuick  نیز شما را به یک شعبه بانکی در نزدیکی شما هدایت می‌کنند که به شما امکان می‌دهد سپرده نقدی ایجاد کنید و چند ساعت بعد بیت کوین دریافت کنید.

دستگاه‌های خودپرداز بیت کوین دستگاه‌هایی هستند که بیت کوین را در ازای دریافت پول به کیف پول شما ارسال می‌کنند. آن‌ها به روشی مشابه خودپردازهای بانکی کار می‌کنند. پس از پرداخت وجه، کد QR کیف پول خود را مقابل صفحه نمایش نگه دارید و مقدار بیت کوین به حساب شما ارسال می‌شود. Coinatmradar می‌تواند به شما کمک کند تا یک دستگاه خودپرداز بیت کوین در نزدیکی خود پیدا کنید.

تراکنش‌های بیت کوین چگونه انجام می‌شود؟

پس از راه‌اندازی کیف پول بیت کوین، می‌توانید تراکنش بیت کوین را انجام دهید.

در هر تراکنش بیت کوین سه متغیر اصلی وجود دارد: یک مقدار، یک ورودی و یک خروجی. ورودی آدرسی است که بیت کوین از آن ارسال می‌شود و خروجی آدرسی است که بیت کوین را دریافت می‌کند. از آنجا که کیف پول می‌تواند حاوی چندین آدرس ورودی باشد، می‌توانید از یک یا چند ورودی به یک یا چند خروجی بیت کوین ارسال کنید. همچنین در هر تراکنش یک قسمت ذخیره سازی داده وجود دارد، نوعی یادداشت، که به شما امکان می‌دهد داده‌ها را به طور غیرقابل تغییر در بلاکچین ثبت کنید.

اما نکته منحصر به فرد در مورد معاملات بیت کوین این است که اگر تراکنشی را شروع کنید که ارزش آن کمتر از مقدار کل ورودی شما باشد، این مقدار تقسیم شده و مقدار مورد نظر به خروجی گیرنده و باقیمانده‌ی آن به آدرس سوم جدید شما ارسال خواهد شد. این بدان معنی است که کیف پول شما معمولاً حاوی چندین آدرس است و شما می‌توانید برای انجام تراکنش‌های بعدی از این آدرس‌ها استفاده کنید. به عبارت دیگر تراکنش بیت کوین می‌تواند شامل چندین ورودی و خروجی باشد و مقادیر مختلف بیت کوین، می‌توانند با یکدیگر ترکیب شده و یا تقسیم شوند؛ اما هر تراکنش تنها یک بار و به صورت کامل خرج خواهد شد.

برای انجام یک تراکنش بیت کوین، باید مقدار بیت کوین مورد نظر برای ارسال و آدرس خروجی را در کیف پول بیت کوین در رایانه یا تلفن هوشمند قرار ‌دهید. سپس برنامه امضای ساخته شده از کلید خصوصی شما را برای اعلام این تراکنش به شبکه جهت تأیید ایجاد می‌کند. شبکه باید تأیید کند که شما بیت کوین منتقل شده را در اختیار دارید که این کار با بررسی همه‌ی تراکنش‌های قبلی که در دفتر کل وجود دارد انجام می شود. هنگامی که شبکه تأیید کرد که در واقع کلید خصوصی شما با کلید عمومی ارائه شده مطابقت دارد (بدون اینکه بداند کلید خصوصی شما چیست)، تراکنش شما تأیید می‌شود.

تراکنش در یک بلوک گنجانده شده که به بلوک قبلی متصل می‌شود تا به زنجیره بلوک اضافه شود. هر تراکنش در بلاکچین دارای یک شناسه منحصر به فرد به نام هش تراکنش (txid) است که یک رشته 64 کاراکتری از حروف و اعداد تصادفی می‌باشد. با تایپ این txid در نوار جستجو در blockchain explorer، می‌توانید تراکنش خود را پیگیری کنید.

تراکنش‌ها قابل لغو یا دستکاری نیستند، زیرا این به معنای بازسازی تمام بلوک‌های بعدی است. انجام یک تراکنش نیز روند آنی صورت نمی‌گیرد. از آنجا که بلاکچین بیت کوین نسبتاً بزرگ است، پردازش یک تراکنش واحد در میان بسیاری از تراکنش‌های بلاکچین به زمان زیادی نیاز دارد.

مدت زمان لازم برای تأیید یک تراکنش از چند دقیقه تا چند روز، براساس ترافیک شبکه بلاکچین و میزان تراکنش شما متفاوت است. تراکنش‌های با مبلغ و کارمزد بالاتر سریع‌تر از تراکنش‌های کوچک‌تر توسط ماینرها تأیید می‌شوند. تراکنش، پس از تأیید، برای همیشه به صورت غیرقابل تغییر ثبت می‌شود.

بهترین کیف پول آنلاین بیت کوین

کیف پول بلاک چین  Blockchain

کیف پول بلاکچین یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین والت‌های بیت کوین است. این کیف پول علاوه بر اینکه محلی برای نگهداری بیت کوین است، بستری برای خرید و فروش آن را نیز فراهم کرده است. در حال حاضر ۶۴ میلیون والت در کیف پول بلاکچین ایجاد شده است و از این رو یکی از محبوبترین Walletها به شمار می‌رود. کنترل دارایی در این کیف پول بر عهده کاربر بوده و از این نظر  هیچ کس به کلید خصوصی شما دسترسی نخواهد داشت. علاوه بر این موارد، با استفاده از Exchange این کیف پول می‌توان بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را به هم تبدیل کرد.

کیف پول بلاکچین ابتدا نسخه وب خود را ارائه داد. سپس دو نسخه اندروید و IOS خود را نیز ارائه داد. این کیف علاوه بر بیت کوین از ۲۱ ارز دیجیتال دیگر پشتیبانی می‌کند.

 کیف پول BTC.com

این کیف پول نیز تنها از دو ارز دیجیتال بیت کوین و بیت کوین کش پشتیبانی می‌کند. کنترل کلید خصوصی کاملا در اختیار کاربر بوده و کیف پول هیچ دسترسی به آن نخواهد داشت. این کیف پول محصولی از شرکت مشهور Bitmain است. این شرکت از سال ۲۰۱۳ در بازار فعالیت دارد و از این نظر، یکی از قدیمی‌های بازار به حساب می‌آید. استفاده از این کیف پول به دلیل آنکه تنها از بیت کوین و بیت کوین کش پشتیبانی می‌کند، برای افرادی که قصد خرید چند ارز دیجیتال را دارند، مناسب نخواهد بود.

 

معرفی بیت کوین

بیت کوین ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بدون بانک مرکزی یا مدیریت واحد است که می‌تواند بدون نیاز به واسطه، از یک کاربر به کاربر دیگر از طریق شبکه بیت‌کوین همتا به همتا ارسال شود.تراکنش‌ها توسط یک شبکه به صورت رمزنگاری‌شده تأیید می‌شود و در یک دفتر کل توزیع‌شده عمومی به نام بلاک‌چین ثبت و ضبط می‌شوند. این رمزارز در سال ۲۰۰۸ توسط شخص یا گروهی ناشناس با نام ساتوشی ناکاموتو اختراع شد. استفاده از این ارز در سال ۲۰۰۹ پس از انتشار نرم‌افزار متن‌باز آن آغاز شد.

بیشتر مردم به درستی نمی‌دانند که بیت کوین چیست و چگونه به وجود آمده است؟ ارز دیجیتال Bitcoin اولین رمزارز دنیای کریپتوکارنسی است. مردم با استفاده از این ارز می‌توانند به شکلی امن و بدون واسطه پول برای یکدیگر ارسال کنند. این ارز دیجیتال همانطور که از نامش پیداست ماهیت فیزیکی ندارد و در بستر اینترنت کار می‌کند. اما در واقعیت بیت کوین چیزی بیشتر از اینهاست.

تاریخچه بیت کوین 

 

از جمله عواملی که ممکن است در این افزایش ارزش بیت کوین نقش داشته باشد، می‌توان به بحران مالی منطقه یورو  به ویژه بحران مالی قبرس اظهارات شبکه مقابله با جرائم مالی برای تعین وضعیت حقوقی ارز و افزایش علاقه رسانه‌ها و اینترنت مردم به آن نام برد.

تا سال ۲۰۱۳، تقریباً در تمام بازارها تعین ارزش بیت کوین به دلار آمریکا بود.

با نزدیک شدن ارزش بازار کل بیت کوین به یک میلیارد دلار آمریکا، برخی از مفسران، قیمت بیت کوین را حباب خواندند. در اوایل آوریل ۲۰۱۳، قیمت هر بیت کوین از ۲۶۶ دلار به حدود ۵۰ دلار کاهش یافت و سپس به حدود ۱۰۰ دلار افزایش یافت. طی دو هفته از اواخر ژوئن ۲۰۱۳ قیمت به‌طور پیوسته کاهش یافت و به ۷۰ دلار رسید. قیمت دوباره شروع به رشد کرد و در ۱ اکتبر بار دیگر با قیمت ۱۴۰ دلار به اوج خود رسید. در ۲ اکتبر، سیلک رود توسط اداره تحقیقات فدرال توقیف شد. این اتفاق باعث سقوط تند قیمت بیت کوین به ۱۱۰ دلار شد. اما قیمت به سرعت برگشت به طوری که چند هفته بعد به ۲۰۰ دلار رسید. در آخرین ماراتن قیمتی، قیمت از ۲۰۰ دلار در ۳ نوامبر به ۹۰۰ دلار در ۱۸ نوامبر رسید. در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۳ بیت کوین در صرافی Mt. Gox هزار دلار آمریکا معامله شد.

دلایل استفاده از رمزارزها

 

رمزارزها به‌خاطر ارائه‌ سطح بالایی از امنیت و حریم خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تراکنش‌های انجام‌شده توسط آن‌ها قابل جعل یا بازگرداندن نیست و از هزینه‌های جابه‌جایی نسبتاً پایینی برخوردارند که این آن‌ها را از ارز معمولی قابل اعتماد‌تر می‌سازد.

ماهیت غیرمرکزی آن‌ها به‌این معنی‌است‌که برای همه در دسترس هستند، در‌حالی‌که بانک‌‌ها می‌توانند در رابطه بااین‌که به چه کسی اجازه‌ی بازکردن حساب می‌دهند، محدودیت قائل شوند.

صرافی ارزدیجیتال، ممکن است با انفجار ناگهانی همراه باشند؛ به‌این‌معنی‌که یک سرمایه‌گذاری کوچک می‌تواند در عرض یک روز تبدیل به یک پول بسیار زیاد شود. این موضوع باعث شده‌است که افراد حرفه‌ای و آماتور زیادی در بیت‌کوین و دیگر ارزهای رمزی سرمایه‌گذاری کنند و آن‌ها را یا به‌عنوان سودی سریع یا به‌عنوان سرمایه‌گذاری، تلقی کنند.

 

اما از سوی‌دیگر، می‌تواند برعکس این‌ موضوع هم صادق باشد. افرادی که روی رمزارزها سرمایه‌گذاری می‌کنند، باید از ناپایدار بودن بازار و ریسک‌های خرید آگاه باشند. رمزارزها، به‌خاطر میزان ناشناس بودنی که ارائه می‌دهند.

تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای رسمی مثل ریال، دلار یا یورو توسط بانک‌مرکزی هر کشور منتشر می‌شود. بانک‌مرکزی باید مقداری شیء با ارزش نظیر طلا را به‌عنوان پشتوانه این پول منتشرشده در اختیار داشته‌باشد. اما ارز دیجیتال این‌گونه نیست و بیشتر آنها بدون هر نوع پشتوانه فیزیکی منتشر می‌شوند.

البته استثنائاتی نیز در‌این میان وجود دارد. برای نمونه ارز دیجیتال “وان‌گرم” که توسط یک استارتاپ اماراتی عرضه شده و منطبق با قوانین شرعیت اسلامی است، دارای پشتوانه طلا است.

دومین تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست ؟

این تفاوت به ساختار تراکنش‌ آنها مربوط می‌شود. در تراکنش‌های آنلاین بین دو نفر، معمولاً یک واسطه مانند بانک وجود دارد که بر آن نظارت می‌کند. اما نقل‌‌و‌انتقال ارز دیجیتال بین دو نفر به‌صورت همتا‌به‌همتاP2Pصورت می‌گیرد. به‌جای وجود یک نهاد واسطه مرکزی مثل بانک درستی تراکنش در ارز دیجیتال توسط شبکه‌ای از کاربران که بر روی شبکه بلاکچین حضور دارند تایید می‌شود.

ارز دیجیتال تفاوت‌هایی اساسی با پول رسمی دارد. بازگشت‌ناپذیری تراکنش‌های ارز دیجیتال سومین تفاوت است. در حالت عادی و در خریدهای آنلاین، درصورت بروز مشکل و یا اعتراض پرداخت‌کننده، ‌امکان پیگیری و کنسل‌کردن تراکنش وجود دارد. اما تراکنش در ارزهای دیجیتال قدری متفاوت است. بگذارید با یک مثال این موضوع را برای شما روشن کنیم.

فرض‌کنید شما با ارز دیجیتال یک خرید اینترنتی از یک فروشگاه ورزشی انجام داده‌اید. رسید تراکنش شما و مبلغ انتقال داده شده موجود‌است. در‌صورت پشیمان‌شدن و کنسل‌نمودن این خرید، فروشگاه می‌تواند مبلغ تراکنش را به‌شما بازگرداند اما ارسال یک تراکنش به آدرس اشتباه به‌این‌معنا‌است که آن پول برای همیشه از دست رفته‌است، مگر‌آنکه صاحب آن آدرس آدم با وجدانی باشد و پول را به‌شما برگرداند.

بدتر از آن ارسال به آدرسی است که صاحبی ندارد. در این صورت آن تراکنش از بین رفته و پول شما هیچوقت به شما باز نمی‌گردد.

حفظ هویت کاربر تفاوت بعدی است. در تراکنش‌های معمول آنلاین، هویت کاربر احراز می‌شود، اما در ارزهای دیجیتال هویت کاربر محفوظ می‌ماند. البته هر از گاهی اخباری در زمینه احتمال شناسایی هویت کاربران در این فضا نیز منتشر می‌شود. همچنین کارمزد تراکنش‌های ارز دیجیتال پایین‌تر از شیوه معمول بوده و یا حتی گاهی برابر صفر است.