معرفی بیت کوین

بیت کوین ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بدون بانک مرکزی یا مدیریت واحد است که می‌تواند بدون نیاز به واسطه، از یک کاربر به کاربر دیگر از طریق شبکه بیت‌کوین همتا به همتا ارسال شود.تراکنش‌ها توسط یک شبکه به صورت رمزنگاری‌شده تأیید می‌شود و در یک دفتر کل توزیع‌شده عمومی به نام بلاک‌چین ثبت و ضبط می‌شوند. این رمزارز در سال ۲۰۰۸ توسط شخص یا گروهی ناشناس با نام ساتوشی ناکاموتو اختراع شد. استفاده از این ارز در سال ۲۰۰۹ پس از انتشار نرم‌افزار متن‌باز آن آغاز شد.

بیشتر مردم به درستی نمی‌دانند که بیت کوین چیست و چگونه به وجود آمده است؟ ارز دیجیتال Bitcoin اولین رمزارز دنیای کریپتوکارنسی است. مردم با استفاده از این ارز می‌توانند به شکلی امن و بدون واسطه پول برای یکدیگر ارسال کنند. این ارز دیجیتال همانطور که از نامش پیداست ماهیت فیزیکی ندارد و در بستر اینترنت کار می‌کند. اما در واقعیت بیت کوین چیزی بیشتر از اینهاست.

تاریخچه بیت کوین 

 

از جمله عواملی که ممکن است در این افزایش ارزش بیت کوین نقش داشته باشد، می‌توان به بحران مالی منطقه یورو  به ویژه بحران مالی قبرس اظهارات شبکه مقابله با جرائم مالی برای تعین وضعیت حقوقی ارز و افزایش علاقه رسانه‌ها و اینترنت مردم به آن نام برد.

تا سال ۲۰۱۳، تقریباً در تمام بازارها تعین ارزش بیت کوین به دلار آمریکا بود.

با نزدیک شدن ارزش بازار کل بیت کوین به یک میلیارد دلار آمریکا، برخی از مفسران، قیمت بیت کوین را حباب خواندند. در اوایل آوریل ۲۰۱۳، قیمت هر بیت کوین از ۲۶۶ دلار به حدود ۵۰ دلار کاهش یافت و سپس به حدود ۱۰۰ دلار افزایش یافت. طی دو هفته از اواخر ژوئن ۲۰۱۳ قیمت به‌طور پیوسته کاهش یافت و به ۷۰ دلار رسید. قیمت دوباره شروع به رشد کرد و در ۱ اکتبر بار دیگر با قیمت ۱۴۰ دلار به اوج خود رسید. در ۲ اکتبر، سیلک رود توسط اداره تحقیقات فدرال توقیف شد. این اتفاق باعث سقوط تند قیمت بیت کوین به ۱۱۰ دلار شد. اما قیمت به سرعت برگشت به طوری که چند هفته بعد به ۲۰۰ دلار رسید. در آخرین ماراتن قیمتی، قیمت از ۲۰۰ دلار در ۳ نوامبر به ۹۰۰ دلار در ۱۸ نوامبر رسید. در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۳ بیت کوین در صرافی Mt. Gox هزار دلار آمریکا معامله شد.

دلایل استفاده از رمزارزها

 

رمزارزها به‌خاطر ارائه‌ سطح بالایی از امنیت و حریم خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تراکنش‌های انجام‌شده توسط آن‌ها قابل جعل یا بازگرداندن نیست و از هزینه‌های جابه‌جایی نسبتاً پایینی برخوردارند که این آن‌ها را از ارز معمولی قابل اعتماد‌تر می‌سازد.

ماهیت غیرمرکزی آن‌ها به‌این معنی‌است‌که برای همه در دسترس هستند، در‌حالی‌که بانک‌‌ها می‌توانند در رابطه بااین‌که به چه کسی اجازه‌ی بازکردن حساب می‌دهند، محدودیت قائل شوند.

صرافی ارزدیجیتال، ممکن است با انفجار ناگهانی همراه باشند؛ به‌این‌معنی‌که یک سرمایه‌گذاری کوچک می‌تواند در عرض یک روز تبدیل به یک پول بسیار زیاد شود. این موضوع باعث شده‌است که افراد حرفه‌ای و آماتور زیادی در بیت‌کوین و دیگر ارزهای رمزی سرمایه‌گذاری کنند و آن‌ها را یا به‌عنوان سودی سریع یا به‌عنوان سرمایه‌گذاری، تلقی کنند.

 

اما از سوی‌دیگر، می‌تواند برعکس این‌ موضوع هم صادق باشد. افرادی که روی رمزارزها سرمایه‌گذاری می‌کنند، باید از ناپایدار بودن بازار و ریسک‌های خرید آگاه باشند. رمزارزها، به‌خاطر میزان ناشناس بودنی که ارائه می‌دهند.

تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای رسمی مثل ریال، دلار یا یورو توسط بانک‌مرکزی هر کشور منتشر می‌شود. بانک‌مرکزی باید مقداری شیء با ارزش نظیر طلا را به‌عنوان پشتوانه این پول منتشرشده در اختیار داشته‌باشد. اما ارز دیجیتال این‌گونه نیست و بیشتر آنها بدون هر نوع پشتوانه فیزیکی منتشر می‌شوند.

البته استثنائاتی نیز در‌این میان وجود دارد. برای نمونه ارز دیجیتال “وان‌گرم” که توسط یک استارتاپ اماراتی عرضه شده و منطبق با قوانین شرعیت اسلامی است، دارای پشتوانه طلا است.

دومین تفاوت پول معمولی با ارز دیجیتال چیست ؟

این تفاوت به ساختار تراکنش‌ آنها مربوط می‌شود. در تراکنش‌های آنلاین بین دو نفر، معمولاً یک واسطه مانند بانک وجود دارد که بر آن نظارت می‌کند. اما نقل‌‌و‌انتقال ارز دیجیتال بین دو نفر به‌صورت همتا‌به‌همتاP2Pصورت می‌گیرد. به‌جای وجود یک نهاد واسطه مرکزی مثل بانک درستی تراکنش در ارز دیجیتال توسط شبکه‌ای از کاربران که بر روی شبکه بلاکچین حضور دارند تایید می‌شود.

ارز دیجیتال تفاوت‌هایی اساسی با پول رسمی دارد. بازگشت‌ناپذیری تراکنش‌های ارز دیجیتال سومین تفاوت است. در حالت عادی و در خریدهای آنلاین، درصورت بروز مشکل و یا اعتراض پرداخت‌کننده، ‌امکان پیگیری و کنسل‌کردن تراکنش وجود دارد. اما تراکنش در ارزهای دیجیتال قدری متفاوت است. بگذارید با یک مثال این موضوع را برای شما روشن کنیم.

فرض‌کنید شما با ارز دیجیتال یک خرید اینترنتی از یک فروشگاه ورزشی انجام داده‌اید. رسید تراکنش شما و مبلغ انتقال داده شده موجود‌است. در‌صورت پشیمان‌شدن و کنسل‌نمودن این خرید، فروشگاه می‌تواند مبلغ تراکنش را به‌شما بازگرداند اما ارسال یک تراکنش به آدرس اشتباه به‌این‌معنا‌است که آن پول برای همیشه از دست رفته‌است، مگر‌آنکه صاحب آن آدرس آدم با وجدانی باشد و پول را به‌شما برگرداند.

بدتر از آن ارسال به آدرسی است که صاحبی ندارد. در این صورت آن تراکنش از بین رفته و پول شما هیچوقت به شما باز نمی‌گردد.

حفظ هویت کاربر تفاوت بعدی است. در تراکنش‌های معمول آنلاین، هویت کاربر احراز می‌شود، اما در ارزهای دیجیتال هویت کاربر محفوظ می‌ماند. البته هر از گاهی اخباری در زمینه احتمال شناسایی هویت کاربران در این فضا نیز منتشر می‌شود. همچنین کارمزد تراکنش‌های ارز دیجیتال پایین‌تر از شیوه معمول بوده و یا حتی گاهی برابر صفر است.

انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال

در حال حاضر تعداد قابل توجهی از کوین های موجود در بازار ارزهای دیجیتال ، دارای بلاکچین اختصاصی هستند. به این واسطه برخی از آنها ، یک شبکه نقل و انتقال مخصوص برای خود و توکن هایی که بر روی بستر بلاکچین آنها فعالیت می‌کنند ، ایجاد کردند. در حال حاضر شبکه های انتقال متنوعی مانند ERC20 ، BEP2 ، BEP20 ، TRC20 و … وجود دارد ، که کارمزد هر کدام از آنها با یکدیگر متفاوت است. اطلاع از پشتیبانی کردن صرافی ارز دیجیتال و کیف پول های مختلف از رمز ارزهای مختلف مبنی بر هر کدام از این شبکه ها بسیار مهم و ضروری است؛ زیرا اگر این نقل و انتقالات به صورت دقیق و آگاهانه انجام نشوند، موجب پرداخت کارمزد های سنگین و حتی در بعضی از مواقع، انتقال اشتباه و ناپدید شدن ارزهای دیجیتال می‌شود.

انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال

شبکه انتقال BTC

این شبکه مربوط به بلاکچین بیت کوین است و به علت قدیمی بودن مکانیزم شبکه بلاکچین بیت کوین ، در مقایسه با سایر شبکه های انتقال ، کارمزد (Fee) بیشتری دریافت می‌کند.

شبکه انتقال ERC20

شبکه ERC20 ، مربوط به سیستم بلاکچین اتریوم است. برای استفده از  این شبکه نیز در مقایسه با سایر شبکه های انتقال ، باید کارمزدی بیشتری پرداخت شود. همچنین سرعت انتقال رمز ارزها بر روی این شبکه ، کند است. اما در بعضی مواقع ناچارا باید از این شبکه برای انجام معاملات استفاده کنیم که در ادامه مقاله به آن می‌پردازیم.

شبکه انتقال BEP2

BEP2 ، شبکه بومی بایننس کوین یا همان بلاکچین خصوصی بایننس چین (Binance chain) است. کارمزد انتقال رمز ارزها در این شبکه در مقایسه با ERC20 ، کم تر است. BEP2 از کوین صرافی بایننس و بسیاری از پروژه های دیگری که بر بستر بلاکچین بایننس فعالیت می‌کنند ، پشتیبانی می‌کند.

شبکه انتقال BEP20

کارمزد و سرعت انتقال ارزهای دیجیتال در  شبکه BEP20 ، نسبت به شبکه BEP2 مناسب تر است. نماد این شبکه با BSC (Binance Smart Chain) یا بیننس اسمارت چین شناخته می شود.  یکی از قابلیت های خوب این بلاکچین، همخوانی با هر دو شبکه BEP2 و ERC20 است. شبکه بلاکچین BSC با هدف پشتیبانی از قرارداد ها هوشمند ، به صورت موازی با بلاکچین بایننس ، تشکیل شده است. شبکه انتقال TRC20 کارمزد معاملات بر روش شبکه TRC20 ، بسیار ازان و اقتصادی است. این شبکه بر بستر بلاکچین اختصاصی رمز ارز ترون (TRON) تعلق دارد. در مقایسه با کارمزدهای پرداختی در این شبکه در مقایسه با ERC20 ، بسیار ناچیز است.

مهم ترین نکات هنگام انتقال ارز دیجیتال

در این بخش دو نکته بسیار مهم و اساسی را بیان می‌کنیم. متأسفانه بسیاری از فعالان عرصه کریپتوکارنسی به علت توجه نکردن به این نکات ظریف و کوچک، سرمایه و دارای خود را از دست دادند. پیشنهاد می‌کنیم هنگام نقل و انتقال رمز ارزهای خود ، حتما به این نکته ها توجه کنید.

همخوانی شبکه های انتقال ارز دیجیتال و استاندارد آن رمز ارز در صرافی یا کیف پول دیجیتال

برای درک بهتر این موضوع، آن را با یک مثال مورد بررسی قرار می‌دهیم. فرض کنید قصد داریم مقداری تتر از یک صرافی رمز ارزی در داخل کشور خریداری کنیم و آن را به کیف پول دیجیتالی، تراست ولت (Trust Wallet) منتقل کنیم. برای این کار ابتدا میزان مبلغ مورد نظرمان برحسب ریال ، به حساب صرافی واریز می کنیم تا موجودی کافی برای تهیه تتر مورد نیازمان را داشته باشیم. پس طی کردن این مراحل و خریداری تتر ها، نوبت به انتقال آنها به کیف پول می‌رسد.

به عنوان مثال ، صرافی برای انتقال تتر، دو شبکه TRC20 و ERC20 را پشتیبانی می‌کند. در این حالت اگر ما شبکه TRC20 را برای انتقال تتر ها انتخاب کنیم، باید در کیف پول تراست ولت ، آدرس دریافت تتری که استاندارد TRC20 دارد را کپی کنیم و در صرافی وارد کنیم. اگر در این مرحله برای مثال آدرس دریافت تتری در استاندارد ERC20 دارد را از کیف پول کپی کنیم و به صرافی بدهیم، تتر ها به حساب کیف پول تراست ولت واریز نمی‌شوند. حتما به این نکته هنگام انتقال رمز ارزها دقت کنید. به عنوان مثال در تصویر پایین ، تتر ها هر دو در کیف پول تراست ولت وجود دارند ؛ ولی یکی از از آنها بر اساس استاندارد TRC20 و دیگری بر حسب استاندارد BEP20 است.

هنگام انتقال رمز ارز از کیف پول به حساب صرافی هم ، رعایت این نکته الزامی است.